دکوراسیون مطب ارتوپدی | طراحی دکوراسیون اداری,دکوراسیون داخلی اداری,نورپردازی اداری

طراحی دکوراسیون اداری,دکوراسیون اداری,دکور دفاتر اداری,نورپردازی اداری,چیدمان دفاتر اداری,میز و صندلی اداری,پارتیشن بندی دفاتر اداری,دکوراسیون داخلی اداری,طراحی داخلی اداری,چیدمان لابی,مبلمان اداری,اصول دکوراسیون دفاتر اداری,دکوراسیون اتاق انتظار,دکوراسیون مطب

دکوراسیون مطب ارتوپدی

فضای انتظار 

انتظار برای هر شخصی کسل کننده است و اگر این انتظار همراه با درد باشد سخت تر  خواهد شد که  اکثر کسانی که به مطب پزشکان ارتوپد مراجعه می نمایند از این دسته هستند، بنابراین مطب پزشک باید مکانی آرامش بخش برای بیمار باشد تا در آنجا بدون نگرانی احساس راحتی کند و آرامش کنند.

استفاده از خطوط منحنی و نرم در طراحی دیوار ها و فضا باعث آرامش و سیالیت شده و تسکین دهنده درد است اما خطوط تیز و شکسته باعث تنش می شود. گیاهان و گل های زینتی می تواند آراینده و نشاط بخش فضا باشد.

مدیریت زمان در این فضا بسیار اهمیت دارد به گونه ای که شخص مطب را همانند منزل یا محل کار خود بداند، برای مثال وجود اینترنت، فضای مطالعه، فضای نقاشی کودکان و… می تواند آرامش خاطر بیشتری برای شخص بیاورد.

رنگ 

رنگ در هر فضایی اولین و مهمترین شاخصه به حساب می آید. تاثیرات روانی که رنگ بر شخص می گذارد وسیله ای می تواند باشد برای طراحان تا با آن بتوانند فضایی را ایجاد کنند که در آن شخص احساس آرامش کنند. احساس آرامش و رضایتمندی از مهمترین اهداف هر طراح داخلی است و وقتی صحبت از احساسات شخص بیمار می شود موضوع از اهمیت بیشتری برخوردار می شود.

انتخاب رنگ برای فضای انتظار و اتاق پزشک باید به دقت باشد، برای مثال رنگ های گرم(قرمز،نارنجی و…) باعث شادی و طروات می شود اما استفاده زیاد یا نا بجا از آن ممکن است باعث عصبانی و بی قراری در بیمار شود. این رنگ ها اغلب محرک بوده و سیستم عصبی را فعال می کند و احساس درد را می تواند تشدید کند، پس نباید در مکانهایی که در مقابل فرد است مانند پشت LCD از این رنگ استفاده شود و یا باید از تنالیته های کم رنگ آن استفاده شود.

در مورد رنگ های آرام و سرد(آبی ، سبز و …) نیز شرایط همین گونه است اگر بیش از حد از رنگ های سرد فضا را بی روح و سرد کرده و می تواند باعث استرس و افت فشار در فرد بیمار شود و شخص احساس سردی کند.

در مجموع از شلوغ کردن فضا ها با رنگ ها بپرهیزید، تا حد امکان دیوارها را به رنگ سفید یا از تنالیته های کم رنگ مانند یاسی رنگ کنید و به وسیله کاغذ دیواری، ساعت، تابلو و… لکه های رنگی ایجاد کنید، برای مثال میتوانید یک دیوار را کاغذ کنید و بر روی دیوار دیگر که به رنگ سفید است یک تابلو نصب کنید.

نور 

نور بعد از رنگ، نور مهمترین وسیله در طراحی داخلی یک فضا به حساب می آید. نور پردازی فضای انتظار مخصوصا فضایی که درآن بیماری که با درد همراه است. نور در اینگونه فضا ها بهتر است به صورت ملایم و غیر مستقیم باشد.

اگر نور با شدت بالا و طور مستقیم به شخص بتابد باعث تحریک اعصاب و آزار شخص بیمار یا حتی همراه آن شده و در نتیجه باعث نا آرام شدن شخص میشود که ممکن است بر احساس درد وی اثر بگزارد. میتوان از نور های نقطه ای برای تاکید بر دیوار های خاص استفاده کرد تا نور محیط زیاد نشود.

البته این نکته را هم باید در نظر داشت که در بعضی نقاط بهتر است نور را کمی بیشتر کنیم تا برای مطالعه هم فضایی داشته باشیم ولی در کل سعی بر آن است تا با یک نور ملایم فضا را دنج تر و آرام تر کرد.

دما و تهویه 

دمای یک فضای انتظار باید استاندارد و به اندازه باشد تا بیمار در آن احساس آرامش داشته باشد و دارای تهویه مناسب باشد.

اغلب بیماران تا مدتی بعد از عمل نمی توانند استحمام کنند و بوی عرق بدن آنها یا استفاده از پماد های مسکن که بوی تندی دارند می توانند آزار دهنده باشند پس استفاده از یک سیستم تهویه مطلوب می تواند هوای مطبوعی را ایجاد کند.

دمای بالا موجب کلافگی و بیقراری در بیمار بوجود می آید و دمای پایین با توجه به و افت فشار باعث تشدید حس استرس می شود، دمای ایده آل 22 تا 25 درجه سانتی گراد        می باشد که باید سعی شود در هر فصلی این دما حفظ شود.

کف 

سنگ و سرامیک به دلیل سهولت در شستشو می توانند متریال خوبی برای اماکن درمانی باشد ولی امکان سر خوردن در آن بیشتر است پس در مورد مطب پزشکان ارتوپد بهتر است از لمینیت  یا رنگ اپوکسی استفاده شود که هم امکان سر خوردن در آن کمتر است و نسبت به سنگ و سرامیک نرم تر است.

کف بهتر است رنگ دار باشد و می توان از تنالیته های تیره تر رنگ ها استفاده کرد زیرا کف را سنگین تر و محکم تر نشان می دهد و قدم گذاشتن بر روی آن را مطمئن تر می کند و در کل رنگ تیره در کف چشم را به سمت پایین می کشاند.

مبلمان 

اگر به طور متوسط در هر ساعت هر پزشک 5 بیمار را معاینه کند و هر بیمار با 1 همراه مراجعه کند و به ازای هر شخص 1.5 متر مربع فضای نشستن نیاز باشد حداقل به 15 متر مربع فضا برای نشستن نیاز است و جدای آن 2 تخت در فضای جداگانه برای بیمارانی که نمی توانند بنشینند.

صندلی که برای بیمار استفاده می کنیم بهتر است شرایط زیر را دارا باشد:

عمق نشیمنگاه 43 سانتی متر

عرض نشمینگاه  45 سانتی متر

زاویه تیلت نشیمنگاه حدود 5 درجه رو به عقب

زاویه پشتی با نشیمنگاه حدود بین 95 تا 110 درجه

ارتفاع پشتی حدود 60 سانتی متر

ارتفاع تکیه گاه ارنج از محل نشیمنگاه حدود 25 سانتی متر

ارتفاع نشیمنگاه از زمین حدود 50 سانتی متر

مبلمان استفاده شده در این اماکن باید صندلی های ارتوپدی و حداقل برای 5 بیمار باشد، یادمان باشد که انتخاب صندلی برای شخص بیمار باید با توجه به نیاز او باشد و باید حتما ارتوپدیک باشد و نباید فکر کنیم که مبل های لوکس و گران قیمت می تواند مناسب مطب ما باشد.

چیدمان مبل ها باید به گونه ای باشد که حریم خصوصی هر فرد حفظ شود و در عین حال تعامل اجتماعی بر قرار شود برای مثال افراد ترجیح می دهند که مکالمات خصوصی داشته باشند ولی در عین حال خواستار ارتباط با دیگران در فضایی صمیمی هستند.

تلویزیون 

تلویزیون یا رادیو می تواند وسیله ای باشد برای گذراندن زمان برای شخص منتظر که جدا از آن ذهن بیمار را برای مدتی از درد دور می کند. پخش موسیقی نیز می تواند در آرامش بخش بودن موثر باشد ولی نباید آزار دهنده باشد، فضا باید آکوستیک باشد تا برگشت صداکم باشد و صدا بهتر به گوش برسد.

سرویس بهداشتی

استفاده از سرویس فرنگی در کنار سرویس ایرانی در مطب پزشک ارتوپد امری کاملا ضروری است. نصب دستگیره بر روی دیوارها می تواند باعث سهولت استفاده از سرویس شود.

درب ورودی سرویس باید حدود 100 سانتی متر باشد تا ویلچر از آن عبور کند و درب آن باید به سمت خارج باشدرتا خروج با ویلچر آسان باشد و آستانه در ارتفاعی کم داشته باشد تا چرخ ویلچر آسان تر از آن رد شود.

پله 

پله برای مراکز درمانی و مطب ها مخصوصا برای پزشکان ارتوپد اصلا توصیه      نمی شود اما در صورتی که به اجبار به استفاده از پله هستید و امکان نصب آسانسور هیدرولیکی را ندارید سعی کنید ارتفاع پله را از استاندارد آن با استفاده از فوم یا هر متریال نرم دیگر کم کنید تا قدم برداشتن برای بیمار راحت تر باشد.

صدا 

صدا یکی از عواملی است که میتواند اضطراب فرد بیمار را تشدید کرده و بر احساس درد وی بیافزاید. بنا براین باید فضا را تا حد امکان آکوستیک کرد.

اگر مایل هستید مطبتان به سبک مینیمالیستی باشد و لوازم و اکسسوری های کمی در آن به کار ببرید بهتر است سقف و کف را با استفاده از متریال های مناسب و نرم آکوستیک نمایید، مصالح نرم جاذب صدا هستند ولی اگر دوست دارید که از لوازم تزیینی(گلدان، آباژور، تابلو و …) استفاده کنید اینها خود تا قسمتی جلوی انعکاس صدا را می گیرد.

پنجره ها عامل اصلی ورود صدا هستند و باید از پنجره های 2 جداره برای جلوگیری از ورود صدا به داخل استفاده کرد، صدای بوق ماشین و صدای هرج و مرج موجب عصبی شدن فرد بیمار می شود، هر گونه منافذی که هوا می تواند در آن جریان داشته باشد را درز بندی کنید، چون حرکت هوا تولید صدا می کند.

پخش موسیقی ملایم در فضا می تواند باعث آرامش شود ولی اگر صدا در فضا انعکاس داشته باشد همانند آلودگی صوتی آزار دهنده است پس حتما باید آکوستیک شود.

طراحی دکوراسیون مطب پزشکی,طرح دکوراسیون مطب,عکس دکوراسیون مطب دندانپزشکی,عکس دکوراسیون مطب,دکوراسیون داخلی مطب پزشک عمومی,دکوراسیون داخلی مطب فیزیوتراپی,دکوراسیون داخلی مطب کودکان,مدل دکوراسیون مطب,دکوراسیون داخلی مطب مامایی,دکوراسیون داخلی مطب مشهد,نمونه دکوراسیون مطب,طراحی و دکوراسیون مطب ,دکوراسیون شرکت مهندسی,دکوراسیون شرکت هواپیمایی,دکوراسیون شرکت کامپیوتری,دکوراسیون شرکتی,دکوراسیون شرکت تبلیغاتی,شرکت دکوراسیون داخلی,شرکت دکوراسیون داخلی تهران,شرکتهای دکوراسیون داخلی در تهران